Het sneeuwt een beetje op deze laatste dag van weer een weekje Vilnius, zoals het eigenlijk de hele week een beetje heeft gedaan. De daken zijn wit en er ligt een laagje sneeuw op de trottoirs, totdat dit weer is weggedooid of geveegd. Sneeuw, dooi en regen maken een wandeling tot een min of meer avontuurlijke onderneming: de smeltende sneeuw zorgt voor behoorlijke plassen langs de rand van het trottoir en de bussen die daar doorheen rijden kunnen voor de onoplettende wandelaar een zeer onaangename natte en vooral koude douche betekenen. Sneeuw zorgt er ook voor dat de vele ongelijkheden in het trottoir niet meer te zien zijn…..opletten dus.
Voor mij is Vilnius toch zo langzamerhand een tweede thuis aan het worden, het appartement een veilige vaste plek. Wij bezoeken ook vaak dezelfde vertrouwde restaurants. Toch loop ik nog altijd genietend over de Pilies gatvë en door de Ausros Varta of draai een rondje op de speciale tegel die ergens tussen de kathedraal en de beltoren ligt en waarvan ook ik de plaats niet mag verklappen… Genieten is het ook langs de Gedimino Prospekt en de vele mooie winkels in Akropolis, alles in mooie kerstsfeer. Eén aspect van Vilnius en Litouwen is anders dan anders: ik ben begonnen met het leren van de Litouwse taal ( via internet) en heb in deze week kennis gemaakt met mijn lerares, een bijzonder aangename ervaring.
Het Litouws is één van de twee resterende Baltische talen samen met het Lets en worden nog maar door een aantal miljoenen gesproken. Het is een moeilijke taal om te leren, maar het geeft oneindig veel voldoening om in al wat om je heen gesproken wordt meer te kunnen verstaan dan alleen labai gerai en het is prettig om iets meer te kunnen zeggen dan labai ačiū of atsiprašau
Naarmate de jonge Litouwers meer en meer vreemde talen en vooral het engels machtig worden begint de communicatiekloof zich langzaam te sluiten; steeds minder heb je handen en voeten nodig om je verstaanbaar te maken.
Alles bij elkaar wordt Litouwen op die manier steeds meer de warme wollen deken die het nu al een beetje is.
Wij komen hier graag terug! Steeds weer.
Ria en Theo
