Op 13 September komen we aan in Vilnius, met de auto. Aan de rand van de stad haalt Lina ons op en rijdt voor ons uit. Het drukke verkeer, het is net spits (avond), is nog even wennen, het komt wat chaotisch over. Het appartement overtreft alle verwachtingen, geweldig gewoon, zowel binnen, als buiten. Vooral het uitzicht vanaf het balkon is magnifiek. Lina laat ons ook de taalschool zien. Ze is erg hartelijk en enthousiast. Heleen werkt overdag op de taalschool. Zelf ga ik erop uit met de vouwfiets. Tientallen kilometers door de stad. Af en toe een museum of een kerk, een markt, indrukwekkend vond ik ook de winkels. Bij een auto-onderdelenschop wilde ik een nieuw lampje kopen. Het lukte niet, het moest namelijk uit het magazijn gepakt en kon niet aangewezen worden. Er wordt weinig Engels of Duits gesproken, vooral als er wat moeilijker woorden nodig zijn. ‘s Avonds als de studenten vrij zijn gaat dat beter. De biersoorten zijn goed te drinken. We hebben vrijwel iedere dag een bar bezocht. Dat geldt ook de restaurants. Het is makkelijk en ook nog eens betaalbaar.
‘s Avonds en in het weekend trokken we met z’n tweeën of drieën de stad of het land in. 15 September kwam Frans. Een gezellige gastheer. Hij heeft ons Akropolis laten zien en getrakteerd op eten (en bier). Verschillende tips hebben we uitgevoerd. Zoals Kaunas (Duivels museum, museum met de nakend man.) Trakai (kasteel bezocht) en Grutto Park (beeldenpark uit Sovjet tijd). Heleen blijft voor 3 maanden. Ik ga weer naar huis. Het is een onvergetelijke tijd geworden en wil zeker terugkomen.
Frans bedankt,
Jan Bos
Woudenberg.
P.S. Het waren zonnige dagen en een goede temperatuur. Wat dat betreft hebben we geluk gehad.